20 فوریه 2024- مطالعه ی اخیر منتشر شده در Diabetes, Obesity and Metabolism، ایمنی و اثربخشی کپسول های خوراکی قابل گسترش در داخل معده را در بزرگسالان دارای اضافه وزن یا چاق روشن کرده است.

این کارآزمایی 24 هفته‌ای شامل شرکت‌کنندگان دارای اضافه وزن و چاق نشان داد که مصرف یک کپسول 2.24 گرمی قابل انبساط در معده دو بار در روز قبل از غذا، به کاهش معنی‌دار بالینی وزن بدن در مقایسه با دارونما منجر می گردد، و با عوارض جانبی خفیف و گذرای گوارشی همراه است.

چاقی، یک بیماری مزمن است که در آن وزن بدن به دلیل تجمع بافت چربی از آستانه ی معینی فراتر می رود و به طور بالقوه منجر به بیماری های قلبی عروقی، دیابت نوع 2، اختلالات خلقی و حتی بدخیمی می شود. در میان چندین روش درمانی برای کاهش وزن، رایج ترین آنها اصلاح سبک زندگی و رژیم غذایی است که در دراز مدت با شکست مواجه می شوند. از سوی دیگر، داروهای ضد چاقی در کاهش وزن موثر هستند، اما دارای عوارض جانبی می باشند.

جمعیت فزاینده ی افراد دارای اضافه وزن/چاق نیاز فوری به گزینه های متعدد دارودرمانی برای مدیریت وزن دارد. بنابراین، دکتر Xiaohui Guo، و همکارانش از گروه غدد درون ریز بیمارستان اول دانشگاه پکن، در یک مطالعه ی دو سوکور کنترل شده با دارونما به ارزیابی ایمنی و اثربخشی مصرف کپسول‌های 2.24 گرمی قابل انبساط در معده دو بار در روز برای کنترل وزن در بزرگسالان دارای اضافه وزن یا چاقی پرداختند.

این مطالعه شامل بزرگسالانی با شاخص توده بدنی (BMI) حداقل 24 کیلوگرم بر متر مربع و کمتر از 40 کیلوگرم بر متر مربع بود. در مجموع 280 شرکت‌کننده از شش بیمارستان در چین انتخاب شدند و به نسبت 1:1 در دو گروه برای دریافت کپسول 2.24 گرمی خوراکی قابل انبساط در معده یا دارونما دو بار در روز به مدت 24 هفته قرار گرفتند.

نقاط پایانی همزمان درصد تغییر وزن بدن نسبت به خط پایه و نرخ کاهش وزن مساوی یا بیشتر از 5% بود که با استفاده از مجموعه ی آنالیز کامل و آنالیز در هر مجموعه پروتکل ارزیابی شد.

کپسول‌های قابل انبساط در معده از دو جزء طبیعی تشکیل شده‌اند، کربوکسی متیل سلولز درجه ی غذایی که با اسید سیتریک پیوند متقابل دارد و یک ماتریکس پلیمری سه‌بعدی تولید می‌کند که به سرعت آب را جذب می‌کند و حجم روده کوچک و معده را اشغال می‌کند، و متعاقبا ایجاد سیری می کند.

این مطالعه به یافته های زیر منجر شد:

•  در شروع مطالعه، میانگین وزن بدن افراد شرکت کننده 81.8 کیلوگرم و میانگین شاخص توده ی بدنی آنها 29.4 کیلوگرم بر متر مربع بود. میانگین تغییر وزن بدن در هفته ی 24ام با کپسول های قابل انبساط در معده 4.9- درصد در مقابل 1.9- درصد با دارونما(ETDیا تفاوت تخمینی درمان3.0-%) با استفاده از مجموعه آنالیز کامل و 6.1- درصد در مقابل 2.5- درصد(ETD=3.6-%)، با استفاده از آنالیز مجموعه ی هر پروتکل بود.

•  درصد شرکت کنندگانی که بیش از 5 درصد کاهش وزن داشتند، 45.0 درصد در گروه کپسول قابل گسترش در معده در مقابل 19.7 درصد در گروه دارونما(ETD = 25.3%)در مجموعه آنالیز کامل و 55.9 درصد در مقابل 26.2 درصد(ETD = 29.6%) در آنالیز مجموعه هر پروتکل بود

•  دور کمر به طور قابل توجهی در هفته ی 24ام کاهش یافت (کپسول های قابل انبساط در معده در مقابل دارونما: 8.3±5.6- در مقابل 4.8±2.9- سانتی متر).

•  شایع ترین عوارض جانبی مرتبط با استفاده از کپسول های قابل انبساط در معده، اختلالات گوارشی بود (کپسول قابل انبساط در معده در مقابل دارونما، 25.0% در مقابل 21.9%)، که اکثر آنها خفیف و گذرا بودند.

در این کارآزمایی 24 هفته‌ای، شامل شرکت‌کنندگان مبتلا به چاقی یا اضافه وزن، مصرف کپسول‌های 2.24 گرمی قابل گسترش در معده دو بار در روز قبل از غذا منجر به کاهش معنی‌دار بالینی وزن بدن در مقایسه با دارونما شد.

محققان نتیجه گیری کردند: «مطالعه ما اثربخشی کپسول‌های خوراکی قابل انبساط در معده دو بار در روز، همراه با مشاوره برای فعالیت بدنی و رژیم غذایی را ثابت کرد که منجر به کاهش وزن قابل توجهی در هفته ی 24ام در مقایسه با دارونما با عوارض جانبی خفیف و گذرای گوارشی شد».

منبع:

https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/novel-oral-intragastric-expandable-capsules-can-revolutionize-weight-loss-management-in-obese-patients-study-124691